De verhalen van kinderen op de vlucht- UNICEF

“We weten niet of we ooit ons huis terugzien, of onze echtgenoten dan nog leven. ”
Vlada (35)

Amina (3) samen met haar zussen bij een noodopvang in West-Oekraïne.

Meer dan 3 miljoen mensen zijn Oekraïne inmiddels ontvlucht, waaronder 1,5 miljoen kinderen. De vlucht is lang, zwaar en onzeker. Enkele kinderen en moeders doen hieronder hun verhaal.

Het is 11 maart 2022. Amina* (3) eet een koekje dat ze heeft gekregen bij een door vrijwilligers gerunde noodopvang in West-Oekraïne. Samen met haar twee zussen en moeder Oksana, nam ze eerder deze ochtend de trein in Slovyansk door de Donesk regio en vervolgens de bus naar de grens.

Oksana zegt: “Ik voel me al zoveel veiliger nu, maar dat is ook omdat we net een week in een schuilkelder hebben gezeten. We gaan naar Polen, waar mijn oudste dochter is. Ze woont en werkt daar.”

*Sommige namen in dit stuk zijn aangepast, om de privacy van kinderen en hun moeders te waarborgen.

Amina (3)

11 maart 2022. Victoria (24) en haar dochter Sophia (5), bij een grensplaats in West-Oekraïne.

Vier dagen geleden ontvluchtten Victoria en Sophia hun dorp in Oost-Oekraïne. Victoria vertelt: “Mijn man werkt als loodgieter in Polen en wacht daar op ons. Sophia wilde haar dorp niet verlaten en heeft veel moeten huilen, vooral omdat ze haar beste vriendinnetje en buurmeisje moest achterlaten”.

“Ik heb mijn belangrijke papieren, twee spijkerbroeken, een trui en drie paar ondergoed meegenomen. Voor de rest alleen Sophia’s kleren. Victoria opent haar jaszak en laat Hryvnia geld zien. Ze lacht en haalt haar schouders op, “en ik heb wat Oekraïns geld meegenomen als herinnering”.

Aangekomen in Roemenië, speelt Platon (4) met zijn tractor die hij van vrijwilligers gekregen heeft. Samen met zijn moeder Vira wacht hij op familie die hen zo komt ophalen.

Zittend naast alle spullen, vertelt moeder Vira over de afgelopen paar dagen. “Mijn man werkt op een schip in het buitenland. Ik weet niet hoe hij thuis kan komen. Ik besloot te vetrekken omdat ik wil dat we samen zijn, ik wil dat Platon zijn vader kan zien. Het was een moeilijk besluit. Ik denk steeds aan mijn vaders ogen toen ik hem achterliet bij de grens, ze waren helemaal rood. Het was de tweede keer dat ik hem zag huilen.”

Alisa (8) na de oversteek van de Donau.

Vlada (35) is net in Roemenië van de veerboot gestapt samen met haar achtjarige dochtertje Alisa. Ze heeft hun thuis in Oost-Oekraïne om 6 uur ‘s ochtends verlaten, samen met haar vriendin Marina en haar vijfjarige dochtertje Alina.

“Ik wilde mijn huis en familie niet achterlaten, maar een paar dagen nadat het conflict begonnen was vond ik dat ik verantwoordelijk zou zijn voor Alisa’s dood als ik niet zou vluchten.”

Ze besprak het met haar man en vertrok de volgende dag.

“We weten niet wat de toekomst ons zal brengen. We weten niet of we ons huis terug zien en of onze echtgenoten dan nog leven. De vader van Marina en mijn vader zijn allebei gestorven aan het coronavirus. Eerst de pandemie en nu dit, in deze wereld gaat alles mis.”

4 maart 2022. Mihail (7 jaar) en Ivan (10 jaar) verlieten hun huis in Oekraïne om 6 uur ’s ochtends.

Samen met hun moeder staken Mihail en Ivan deze middag met de veerboot de Donau over. Ze hebben geen familie of vrienden waarbij ze veilig kunnen verblijven, maar kennissen adviseerden hen om naar Roemenië af te reizen. Daar zouden ze veilig zijn.

Artem (11) en Angelina (8), bij de grens met Roemenië.

Toen Angelina (8) met haar moeder Anna (37) en broertje Artem (11) hun thuis in Oost-Oekraïne ontvluchtten, waren al hun buren al vertrokken. “Prijzen waren de pan uit gevlogen, maar er waren nauwelijks winkels open. Je kon eten op straat krijgen, van donaties en vrijwilligers, zegt Anna. Na een week slapeloze nachten en luisteren naar het luchtalarm, pakten ze hun spullen en sloegen op de vlucht.

Het vinden van vervoer naar de grens was erg moeilijk; “Niemand wilde ons naar de grens brengen, zelfs niet tegen betaling. Overal gingen sirenes af en mensen waren te bang om naar buiten te gaan. Uiteindelijk heeft iemand ons gelukkig geholpen”.

Angelina, spelend met haar pop in een noodopvang.

Lees meer over de hulp van UNICEF

Onderweg naar een veiligere plek zijn er verschillende plekken waar internationale en lokale hulporganisaties hard werken om de vluchtelingen te voorzien van eten en drinken en te ondersteunen bij het verdere verloop van hun vlucht. Lees meer over deze noodhulpposten en de hulp van UNICEF in dit artikel.