Mensen kijken op dezelfde manier naar elkaar als dat ze naar boeken kijken. Dit klinkt misschien raar en onbegrijpelijk, maar als je er even bij stil staat zie je het waarschijnlijk ook. Zo zijn wij alle drie (Samira, Lian en Lynn) weleens naar de bibliotheek geweest om een leuk boek uit te zoeken. Bij onze zoektocht naar een goed boek dat bij ons past, kijken wij naar de kaft. Naar de buitenkant dus. ‘Ziet de kaft er saai uit? Hup, volgende boek. Ziet de kaft er eng uit? Nah, ander boek.’ En alleen op het moment dat de kaft er leuk uitziet, bekend voorkomt of omdat we er veel over hebben gehoord, nemen we het boek mee.
Dat is toch eigenlijk bizar? Zonder dat we het verhaal kennen, oordelen we al over het boek. Op basis van de buitenkant. En zo gaat dat, vaak ongewild, in het dagelijks leven bij mensen ook zo. Mensen kijken naar elkaar en beoordelen elkaar op basis van die ene eerste indruk. Maar kun je iemand door alleen naar de buitenkant te kijken zijn of haar verhaal wel lezen?